Fragmenty wierszy i utworów wybranych sławnych poetów.

• Jan PaweÅ‚ II
  Tryptyk Rzymski (Medytacje) - Obraz i podobieństwo-
  
  "Uczynił Bóg człowieka na swój obraz i podobieństwo,
  mężczyzną i niewiastą stworzył ich -
  i widział Bóg, że było bardzo dobre,
  oboje zaÅ› byli nadzy i nie doznawali wstydu".
  Czy to możliwe?
  Współczesnych o to nie pytaj, lecz pytaj Michała Anioła,
  (a może także współczesnych!?).
  Pytaj Sykstyny.
  Jak wiele tu powiedziane na tych ścianach!
  
   
• Jan PaweÅ‚ II
  Tryptyk Rzymski (Medytacje) - Zdumienie - fragment
  Co mi mówisz górski strumieniu?
  w którym miejscu ze mną się spotykasz?
  ze mną, który także przemijam -
  podobnie jak ty...
  Czy podobnie jak ty?
  (Pozwól mi się tutaj zatrzymać -
  pozwól mi się zatrzymać na progu,
  oto jedno z tych najprostszych zdumień.)
  Potok się nie zdumiewa, gdy spada w dół
  i lasy milcząco zstępują w rytmie potoku
  - lecz zdumiewa się człowiek!
  Próg, który świat w nim przekracza,
  jest progiem zdumienia.
  (Kiedyś temu właśnie zdumieniu nadano imię "Adam".)
  Był samotny z tym swoim zdumieniem
  pośród istot, które się nie zdumiewały
  - wystarczyło im istnieć i przemijać.
  Człowiek przemijał wraz z nimi
  na fali zdumień.
  Zdumiewając się, wciąż się wyłaniał
   
• Jan PaweÅ‚ II
  Tryptyk Rzymski (Medytacje)- Źródło- fragment
  
  Zatoka lasu zstępuje
  w rytmie górskich potoków...
  Jeśli chcesz znaleźć źródło,
  musisz iść do góry, pod prąd.
  Przedzieraj się, szukaj, nie ustępuj,
  wiesz, że ono musi tu gdzieś być -
  Gdzie jesteś, źródło?... Gdzie jesteś, źródło?!
  Cisza...
  Strumieniu, leśny strumieniu,
  odsłoń mi tajemnicę
  swego poczÄ…tku!
  (Cisza - dlaczego milczysz?
  Jakże starannie ukryłeś tajemnicę twego początku.)
  Pozwól mi wargi umoczyć
  w źródlanej wodzie
  odczuć świeżość,
  ożywczą świeżość.
  
   
• BolesÅ‚aw LeÅ›mian
  Ty przychodzisz jak noc majowa...
  Ty przychodzisz jak noc majowa...
  Biała noc, noc uśpiona w jaśminie...
  I jaśminem pachną twe słowa...
  I księżycem sen srebrny płynie...
  Kocham ciÄ™...
  Nie obiecujÄ™ ci wiele...
  Bo tyle co prawie nic...
  Najwyżej wiosenną zieleń...
  I pogodne dni...
  Najwyżej uśmiech na twarzy...
  I dłoń w potrzebie...
  Nie obiecujÄ™ ci wiele...
  Bo tylko po prostu siebie...
  
  Jak powietrze.
  Jak dziurÄ™ w starym swetrze.
  Jak drzewo na polanie...
  Po prostu kocham ciÄ™... kochanie.
  
  Czy pozwolisz, że ci powiem...
  W wielkim skrócie i milczeniu...
  Że ci oddam i otworzę...
  W ciszy serc, w potoków lśnieniu...
  SÅ‚owa dwa przez sen porwane...
  Przez noc ukryte... przez czas schwytane...
  Słowa dwa, co brzmią jak śpiew,
  dwa proste słowa.... kocham cię.